Μοιάζει μα μαγεία
και ξέρεις πως δεν είναι ψέμα
απόψε θα μεθύσω
κι όλα θα`ναι δώρα για σένα.
Οι κούρσες που μας παίρνουν
τραβούν για μέρη φωτισμένα
θυμόμαστε γελώντας
τόσα χρόνια φοβισμένα.
Σαββάτο βράδυ
χαμένοι στην Αθήνα
όχι άλλο σκοτάδι.
Κοίτα τις σκιές
πάνω στις θολές βιτρίνες
φώτα και ρεκλάμες
στριφογυρνούν σαν σερπαντίνες.
Κάτω απ`την ομπρέλα
σου κλέβω μια σταγόνα απ`τα χείλια
αφήνουμε τον κόσμο
πίσω μας χιλιάδες μίλια.
Σαββάτο βράδυ...
Δε θέλω άλλο σκοτάδι
κι ο κόσμος αν δε μου γουστάρει άλλο
αντί να τον αλλάξω
τα καινούρια μου γυαλιά θα βάλω.
Στον ώμο μου όταν γέρνεις
κι ας είμαι απ`το χορό ένα πτώμα
νιώθω πιο σπουδαίος
κι απ`τον πρωθυπουργό ακόμα.