Tι γυρεύεις πάλι από μένα
ξύπνησα ξανά με πυρετό
όλα τα σπατάλησα για σένα
τόσα χρόνια να σε υπηρετώ
Τι ζητάς λοιπόν, εδώ είναι ξένα
κάποτε πού να το φανταστώ
το κρεβάτι κράτησα για μένα
μαύρης προδοσίας φυλακτό
Αν γυρεύεις πάλι τέτοια ώρα
λόγια δεύτερέ μου εαυτέ
έμαθα καλά την ανηφόρα
μόνο αυτή δεν πρόδωσε ποτέ
Έτσι είναι η καρδιά θανατηφόρα
σύντροφέ μου άνθρωπε φρικτέ
τι ζητάς λοιπόν καμένη χώρα
σ’ άλλο μαγαζί κάνε σεφτέ
Χανόμουνα στα κύματα
και σ’ άφηνα μηνύματα
μα εσύ είχες γυρίσει αλλού τα μάτια
Χανόμουνα και πάτησα
και ήρθα και περπάτησα
κουρέλι στα δικά σου σκαλοπάτια
Χανόμουνα και φόρτωνα
φαρμάκια να σε σκότωνα
μα εσύ είχες πεθάνει πια για μένα
χανόμουνα και γύρισα
την ερημιά συγύρισα
και σκότωσα κι εγώ τα περασμένα