Της χώρας μου ποιος είδε το κρικέλι
να τη σηκώσω θέλω ξαφνικά,
όπου αγαπά να πάει όπου θέλει,
να μη γυρεύει άλλο δανεικά
Ποιος είδε το χερούλι της πατρίδας
Θα χάθηκε κι αυτό στο συρφετό
Αχ να `χα ένα κομμάτι μιας σανίδας,
να ξεγλιστρήσει από τον πυρετό
Ποιος είδε το σωσίβιο που χάθηκε
Το δέντρο του μοναχικού ανθρώπου
Ποιος είδε τη φωτιά και δε μαράθηκε
Ποιος έκλεψε το γέλιο αυτού του τόπου
Ποια χείλη μαχαιρώσαν τα τραγούδια
που έγραψαν με δάκρυ οι ποιητές
Ποιοι κρύβουν στο μανίκι τα καινούρια
και δε μας τα ψιθύρισαν ποτέ.