Το πρόσωπό σου σαν Φαγιούμ
και σαν παλιά εικόνα
μοίρα σε λένε στο Χαρτούμ
φωτιά στην Βαβυλώνα.
Με τις βαριές τις μυρωδιές
τα καυτερά μπαχάρια
κόκκινες είναι οι βραδιές
σαν των θεών τα χνάρια.
Σαν μπόλι πιάνει το φιλί
στο άγριο το σώμα
γλυκά με καις Ανατολή
σαν πιπεριά στο στόμα.
Το μπακιρένιο το κορμί
με τον χρυσό ιδρώτα
κάψε τα πρέπει και τα μη
γίνε φωτιά σαν πρώτα.
Λάγνα τα μάτια τα βαθιά
φίδι θεός στον ώμο
γυμνή χορεύεις με σπαθιά
κι ανοίγεις άλλο δρόμο.