Πώς πώς να σβήσω όλα εκείνα
που έχω περάσει εγώ μαζί σου πες μου πως
ποιος να γίνει άνθρωπος δικός μου να με νιώθει
να με ξέρει τώρα ποιος
Δες όλοι από δίπλα μου περνάνε
και μου φέρονται λες κι ήσουνα εσύ
δες πως όλη η πόλη έχει γίνει πια για μένα
ένα ολόλευκο χαρτί
χθες ήταν τα πάντα φωτισμένα και χαρούμενα σαν γέλιο παιδικό
χθες που ήσουν εδώ κι έφτιαχνες γύρω μου με αγάπη
έναν κόσμο μαγικό
Και θα σου μιλώ λες κι είσαι μαζί μου
λες κι είσαι κοντά κι ακούς τη φωνή μου
θα πούμε πολλά γι’αυτά που φοβάμαι
τα νέα μου όλα κι ότι άλλο θυμάμαι
Και θα σου μιλώ λες κι είσαι μαζί μου
λες κι είσαι κοντά κι ακούς τη φωνή μου
κι ας ψάχνω να βρω στη τόση σιωπή μου
πού πήγες εσύ πού πήγε η ζωή μου
Πως να βρω σ’αυτό το άδειο σπίτι οξυγόνο
ν’αναπνεύσω πες μου πως
ποιος να πάρει δίπλα μου τη θέση τη δική σου
να μ’αγγίξει σαν εσένα τώρα ποιος
Δες όλα εδώ γύρω μοιάζουν μ’ένα καλοκαίρι
που χειμώνιασε νωρίς
δες πόσο αλλάζω και πώς λιώνω σαν το χώμα
απ’τις στάλες της βροχής
Χθες ήταν τα τα πάντα φωτισμένα και χαρούμενα σαν γέλιο παιδικό
χθες που ήσουν εδώ κι έφτιαχνες γύρω μου με αγάπη
έναν κόσμο μαγικό
Και θα σου μιλώ λες κι είσαι μαζί μου
λες κι είσαι κοντά κι ακούς τη φωνή μου
θα πούμε πολλά γι’αυτά που φοβάμαι
τα νέα μου όλα κι ότι άλλο θυμάμαι
Και θα σου μιλώ λες κι είσαι μαζί μου
λες κι είσαι κοντά κι ακούς τη φωνή μου
κι ας ψάχνω να βρω στη τόση σιωπή μου
πού πήγες εσύ πού πήγε η ζωή μου