Μη με ρωτάς για μένα πια
πως ζω και πως περνάω.
Σε ποια μπαράκια κρύβομαι
τις νύχτες όταν πνίγομαι
και ποια αγκαλιά ζητάω.
Μη με ρωτάς ποιος άγγελος
ποια μοίρα με ξοδεύει.
Ποιο δειλινό με δέχεται
το δάκρυ όταν έρχεται
και που με ταξιδεύει.
Πικρό μου λάγνο ριζικό
στης μοναξιάς μου το κενό
με άφησες να λιώνω.
Με προίκισες να αγαπώ
κι αντί χαρά για μερτικό
μου δίνεις μόνο πόνο.
Τα χείλη μου στεγνώσανε
μου λείπει η δροσιά σου.
Η ομορφιά σου αρώματα.
της θύμησης καμώματα
το φέγγος της ματιάς σου.
Πικρό μου λάγνο ριζικό
στης μοναξιάς μου το κενό
με άφησες να λιώνω.
Με προίκισες να αγαπώ
κι αντί χαρά για μερτικό
μου δίνεις μόνο πόνο.