Ήρτες στ’ όνειρο μου νύχτα
τζι εφερές μηνυματά
εψιθύρισες μου κάτι
τζι’ ειμαστέ σ’ ένα παλάτι
διπλά που τα κύματα
Έκαμες τη νύχτα μέρα
εθκιωξές τον πόνο μας
είμαστεν εις την Κερύνεια
στο λιμάνι τζαι στο κύμα
στον παλιό τον τόπο μας
Έιδαμε τις γειτονιές μας
που επαίζαμε μιτσιοί
αγρωνίζαν μας οι τοίσιοι
τζι’ έτρεσιε τζαι που την βρύση
το νερό κρυό γλυτζιήν
Σαν το ποιήμα του Λιπέρτη
ζωγραφιά του Κκάσιαλλου
πας το τζιύμα σαν τραούδιν
εφυσούσεν τ’ αερούδιν
αχ Τζερίνια μάνα μου.