Τα γκρίζα φώτα δεν σου πάνε
κι οι κολασμένες νύχτες σε πονάνε.
Σ’ ένα παράξενο τοπίο σε έχουν βάλει
κάποιος φοβάσαι μην πατήσει την σκανδάλη.
Η νύχτα γόησσα μα ξένη
κι η αμαρτία μέσα σου κρυμμένη.
Μέσα στην άβυσσο ακόμα ψάχνεις κάτι
όπως η Ιωάννα ψάχνει πάλι για πελάτη.
Ποτέ δεν είναι αργά,
ποτέ για ν’ αγαπήσεις,
εγώ θα είμαι εδώ
και μην αργήσεις.
Σαν πόλη άδεια η ζωή σου
και η ομίχλη πνίγει τη ψυχή σου.
Σχέσεις ολέθριες αγάπης μα και μίσους
κι όλοι σου τάζουνε χαμένους παραδείσους.
Ποτέ δεν είναι αργά,
ποτέ για ν’ αγαπήσεις,
εγώ θα είμαι εδώ
και μην αργήσεις.