Ne güzel yuvarlanıp giderken,
Kırmışım seni bilmeden.
İnsan yaptığını görmez ya bazen.
Hüzünden köşe bucak kaçarken,
Tökezledik fark etmeden.
Affet demek yetmiyor bazen.
Üzdüm seni, ben suçluyum.
Kopsun dilim, tamam sustum.
Tüm felaketlerden, savaşlardan sorumluyum.
Yorulsam koşturmaktan, kaybettiğime üzülsem,