Çarşamba gecesi çeşme başında
Gözüm bir alagöz ceyrana düştü
Ataşlı okunu vurdu bağrıma
O da yandı canım amana düştü
Gözel çok gözeldi hem ehli-dildi
Sıdk'ınan say saydı göynümü bildi
Başını buladı (salladı) gözünen güldü
Gül budandı gonca gümüna düştü
Bir bölük sonalar inmişler düze
Sırma kaftan elvan görünür göze
Buhağın altından tuş geldi bize
Ay-gızıl memeler gerdana düştü
Emrah kimse yarin bu değer öğmez
Zora gelse de zorbaya bağ eğmez
Arası meydandır uç uca değmez
Aklım o meydanda seyrana düştü