Salig skal han vere han som lir...
Som ei er kledt i det bleike Ijos av dag
Salig skal han vere han som tyrster
i hug etter visdom
Med mektig song skal me hylle hass minne...
Taarer fraa Den Skuldlause dei fall ned paa
den kolde og nakne jord
Og der saman med dei er han dømd til aa vandre
Lik eit vitnesbyrd om Deira skam...
Eg let mitt andlet vaskast av mine bitre taarer
for dei var eg ikkje meir enn ei byrd
inntil slutten (som eg no staar kledt i)
Me er odden paa hass sverd
som stikk saa djupt i kjot
Me er styrken i hass slag som knuser veike skallar
Me er smerten Dei kan kjenne
medan Dei fell inn i det djupe og kolde
Kan du sjaa sorgen i auga vaara?
No!...Doy i skuggen av di onde daad...
Salig skal han vere han som lir...
Som ei er kledt i det bleike Ijos av dag
Salig skal han vere han som tyrster
i hug etter visdom...
Salig er den som lir...