Ayrılık çanları çalıyor işte,
Bilmem ki zaman mı, kalbim mi dursun?
Giderken kapıyı usulca çekte,
Sessizce gidişin tesellim olsun.
Mahkum etme beni bir tel saçına,
Neler varsa doldur, gönül bohçana,
Yavaş yavaş basıp parmak ucuna,
Kalbimi ez de git, zaferin olsun.
Nasılsa dönüş yok bize bu aşkta,
Birazdan kaybolur gölgen sokakta.
Gitmeden yüzüme son defa bak ta,
O son bakışların hasretim olsun.