Ceketimi attım sırtıma
Gidiyorum dostlar buralardan
Dönüp te bakmadan ardıma
Gidiyorum dostlar buralardan
Her yanımda ezilmişlik
Ufkuma doğru yürüyorum
Beni kahreden yıkılmışlık
Onu da yanımda götürüyorum
Biçare mahzun yüreğimi
Hazin duygularım dişlerken
Temiz zamana kaçıyorum
Geçitleri ayaklarım işlerken
Yokuşlara bir bir çıkarken
Akan sulara bent oluyorum
Habire bana doğru akarken
Kendimi akıntıda buluyorum
Mazime güle güle deyip
Gurup vakti uğurlamak istiyorum
Sabır taşını bağrıma basıp
Artık kendimi ağırlamak istiyorum