Και όλα τα ομορφαίνεις
σπάει, καίει και χτίζει ξανά
Πιστεύεις άρχισε το αύριο να ανθίζει
Το πρόσωπο σου αναπνέει σαν πνιγμό της ημέρας
Οι ανησυχίες σου μοντέρνο κίνδυνο διατρέχουν
και οι συμβιβασμοί μωρά που κλαιν στο πρώτο αέρα
Η άνοιξη βρίζει
κουράστηκε να ανθίζει
παίρνει φόρα και όλα τα φυσά
Τον κόσμο υφαίνει και όλα τα ομορφαίνει
σπάει, καίει και χτίζει ξανά
Αφήσαμε τα όνειρα
να δούμε τι τρέχει
μα πέρασε και ξάπλωσε σαν πτώμα η ώρα
Η άνοιξη κλειδώθηκε και αυτή μες τη ρουτίνα
και άφησε τα στρώματα χειμώνα στη χώρα