Haar ogen waren zwarter dan de nacht toen ik haar zag
En ik dacht meteen: "Dat zwarte is symbolisch"
We liepen langs 't kerkhof en verloren was de lach
De dag, van nu af aan, bleef melancholisch
Meisje zonder hart
Meisje in 't zwart
Haar rok was zwart en warm, en zij opende haar deur
Ik dacht aan 't liedje van de schoorsteenveger
Toen zag ik haar b.h.'tje van dezelfde zwarte kleur
En zij bedroog me, nog die avond, met een neger
Meisje zonder hart
Meisje in 't zwart
Ik besloot me te bedrinken in 't cafe " 't Witte paard"
En ik werd bediend door een in 't zwart geklede dame
De koffie en de avond en m'n nagels waren zwart
En zwart, leek zelfs 't rood van de cyclamen
Meisje zonder wet
Meisje in haar bed
Maar de ochtend die er volgde bracht mij enkel zonneschijn
De lakens en 't brood, het kon niet witter
Want de krant vermeldde 'Meisje overreden door de trein'
Daarom voelde ik mij al dadelijk wat fitter
Meisje zonder hart
Familie in 't zwart
Vandaag kwam iedereen in 't zwart op haar begrafenis
Ik besloot, uit wraak, om in het wit te komen
Maar door de regen en de modder liep m'n plannetje nog mis
'k Moet verdomme 't hele zaakje laten stomen