Er was een mannetje dat zich verveelde
Want de kermis was dicht
En de kerk was dicht
En uit het café kwam ook geen licht
En hij dacht: ik wou dat er wat gebeurde
En hij slenterde wat rond met zijn handen in zijn zakken
Langs de grijze vuilnisbakken
Waar hij ook al niks in vond
En hij gooide met een zucht
Kleine steentjes in het water
En zo werd het alsmaar later
En toen keek hij naar de lucht
En hij zag honderdduizend sterren
Of nog wel wat meer misschien
Ja maar al die sterren
Heb ik al zo vaak gezien
Och ik wou dat er wat gebeurde
En toen viel er een ster
En als er een ster valt mag je een wens doen
Mag je een wens doen als je het ziet
Als er een ster valt dan mag je een wens doen
Dan mag je een wens doen als je het ziet
Als er een ster valt mag je een wens doen
Wat zal ik wensen, ik weet het niet
Ik kan een vlieger wensen
Een scheepje met een mast
Een grote vogel of een sleutel die overal op past
De kleuren van de regenboog
Een oog waar je alles mee ziet
Ik weet het niet, ik weet het niet
Maar het was een heel slim mannetje
Want hij zei: ik wens, ik wens dat nog een ster valt
Dan heb ik nog even tijd om te denken
En het gebeurde
Als er een ster valt mag je een wens doen
Mag je een wens doen als je het ziet
Als er een ster valt mag je een wens doen
Wat zal ik wensen, ik weet het niet
Ik wens dat er nog een ster valt
En nog een, en weer een, en nog een, en weer en weer en meer en meer
Totdat er nog maar een ster aan de hemel zat
En ook die viel
Ik had zoveel kunnen wensen
Ik heb zoveel bedacht
Maar alles wat ik wilde is verdronken in de nacht
Waarom zocht ik mijn kans
In de glans van een ster die verschiet
Ik weet het niet, ik weet het niet
Maar het was nog altijd een heel slim mannetje
Tenminste dat dacht hij
Ik wens dat de aarde valt
En het gebeurde
En op een andere planeet
Was een mannetje dat zich verveelde
Want de kermis was dicht
En de kerk was dicht
En uit het café kwam ook geen licht
En hij dacht: ik wou dat er wat gebeurde