Η Αμερική
που ζητούν μερικοί
είναι στενή για του ανθρώπου το όνειρο
Ο αληθινός ο γυμνός εαυτός
στέκει βουβός σ’ έναν θρήνο παγκόσμιο
Σε ποιο Θεό να πιστέψω...
Μάνες ξανά
φορτωμένες παιδιά
προχωρούν για τη νέα πατρίδα τους
Κι έχει εκεί πάντα η Αμερική
λίγο ψωμί για να βρέχει την πείνα τους
Σε ποιο Θεό να πιστέψω...
Έχει κλειστεί
στην οθόνη η ζωή
και κατοικεί τα τετράγωνα πάθη της
Κι ένα πουλί με φτερούγα τη γη
εγκυμονεί το νερό και τ’ αλάτι της
Σε ποιο Θεό να πιστέψω...
Ένας Θεός πεταμένος νεκρός
κι ένας πιστός
να φιλάει την εικόνα του
Βροχή πουλιά κι ο θνητός ξεδιψά
με μια γουλιά απ’ τη light coca cola του
Σε ποιο Θεό να πιστέψω...