Κάνει η νύχτα κύκλους στο κορμί μου
μέσα στο δωμάτιο γυρνά
τα σκοτάδια δέσαν τη ψυχή μου
τώρα που δεν είσαι πουθενά
Ό,τι βρω μπροστά μου καταστρέφω
ότι σε θυμίζει το μισώ
άνθρωπο δε θέλω πια να βλέπω
με τον εαυτό μου συζητώ
Κι όλο αφήνομαι παραδίνομαι
σ’ακολουθώ κι ας προχωρώ σε λάθος δρόμο
Κι όλο αφήνομαι παραδίνομαι
κλείνω τα μάτια μου και βλέπω εσένα μόνο
Κάνει ψύχρα κι έχω ξεπαγιάσει
το ξημέρωμα πάλι αργεί
η φωνή μου δεν μπορεί να φτάσει
στη δική σου μακρινή ψυχή
Ό,τι βρω μπροστά μου καταστρέφω
ότι σε θυμίζει το μισώ
άνθρωπο δε θέλω πια να βλέπω
με τον εαυτό μου συζητώ
Κι όλο αφήνομαι παραδίνομαι
σ’ακολουθώ κι ας προχωρώ σε λάθος δρόμο
Κι όλο αφήνομαι παραδίνομαι
κλείνω τα μάτια μου και βλέπω εσένα μόνο