Απ’ τη ζωή μου την φριχτή
Μέχρι τα τώρα είχα δεχτεί
Τόσα χαστούκια μαζεμένα
Μέρα καλή δεν έχω δει
Μού `λειπε μόνο δηλαδή
Ένα χαστούκι κι από σένα
Για το χαστούκι σου αυτό
Δεν πρόκειται να σου κλαφτώ
Ούτε μαράζι να το βάλω
Κι συλλογιέμαι πως καμιά
Να πάθω δεν μπορώ ζημιά
Μ’ ένα χαστούκι παραπάνω
Χτύπα λοιπόν χτύπα γερά
Χτύπα με ακόμα μια φορά
Αφού το κέφι σου το θέλει
Μα να θυμάσαι όπου πας
Είν’ ανανδρία να χτυπάς
Ένα ανθρώπινο κουρέλι