Δεν είναι οι αναμνήσεις που μου καιν τα σωθικά
Το οινόπνευμα, ο σύμμαχος του φόβου
Σαν μια ταινία βγαλμένη απ’ τα παλιά
Σαν κάποια φιλμ νουάρ σκηνή του δρόμου
Δεν είναι το ραδιόφωνο που παίζει λαϊκά
Ομίχλη ο καπνός απ’ το τσιγάρο
Για τρεις κι εξήντα να πηγαίνω στη δουλειά
Σε μια ρουτίνα ζω, που δε γουστάρω
Τρέχεις, χάνεσαι, γυρνάς
Ν’ αλλάξεις γη κι ουρανό
Δεν ξεφεύγεις και ξεσπάς
Νιώθεις ξανά το κενό
Τρέχεις κι όνειρα σκορπάς
Μια ευκαιρία ζητάς
Σ’ ένα ρυθμό rock’n’roll
Δεν είναι τα πιστεύω σου, τα πρέπει και τα μη
Το σύστημα σου κλέβει την ελπίδα
Επιβιώνεις και ξυπνάς τ’ άλλο πρωί
και ζεις μες τη δική τους την παγίδα
δεν είναι η συνήθεια στο ρυθμό της να γερνάς
της τύχης σου η κάθε απουσία
σε ξενερώνει που γυρνάς και δε χωράς
στην άδεια σου ζωή χωρίς ουσία
Τρέχεις, χάνεσαι, γυρνάς
Ν’ αλλάξεις γη κι ουρανό
Δεν ξεφεύγεις και ξεσπάς
Νιώθεις ξανά το κενό
Τρέχεις κι όνειρα σκορπάς
Μια ευκαιρία ζητάς
Σ’ ένα ρυθμό rock’n’roll
Τρέχεις, χάνεσαι, γυρνάς
Ν’ αλλάξεις γη κι ουρανό
Δεν ξεφεύγεις και ξεσπάς
Νιώθεις ξανά το κενό
Τρέχεις κι όνειρα σκορπάς
Μια ευκαιρία ζητάς
Σ’ ένα ρυθμό rock’n’roll