Τόσα χρόνια μες τη σιωπή, κάποιοι σε κρατήσανε
Δοξασμένη κι αθάνατη Εκκλησιά.
Μέσα μας υπάρχεις βαθειά, όσο και αν προσπαθήσανε
να χαθείς μέσα στη λησμονιά.
Η καρδιά μας αναζητά κι από άγιο πόθο διψά
οι καμπάνες σου δυνατά να σημάνουν πάλι.
Σώπασε μη κλαις Παναγιά, κι ο θρύλος πάλι ξυπνά
του μαρμαρωμένου βασιλιά.
Έλα, έλα να πάμε στην Αγιά Σοφιά
Έλα, έλα να συνεχίσει η Λειτουργιά.
Είσαι φλόγα παντοτεινή, καύχημα περίτρανο
Μες σ’ αυτού του κόσμου τη σκοτεινιά
Και τον τελευταίο πιστό, έκανες περήφανο
Πόλη μας, κανείς δε σε ξεχνά.
Η καρδιά μας αναζητά κι από άγιο πόθο διψά…
Των ηρώων οι προσευχές, που για σε μιλήσανε
έχουμε σαν φάρο και οδηγό.
Στου Τρικόρφου τις κορυφές πάλι αναστήσαμε
το μεγάλο σου καμπαναριό.