Σ’ ένα κόσμο τόσο εχθρικό
τα σ’ αγαπώ πώς να χωρέσουν
πόσες προσπάθειες να κάνω
μέσα απ’ τα μάτια σου να δω
Καρφωμένο βλέμμα στο κενό
ποιό ταξίδι τώρα σ’ αγκαλιάζει
καθώς φεύγεις μέρα μεσημέρι
και τρυπάς το μαύρο ουρανό
Βαμμένο κόκκινο χώμα
του ονείρου το κύμα δεν ήρθε ακόμα
Γραβάτες με κάθε χρώμα
στων λαών τα συντρίμια χτίζουν ακόμα
Στα μεγάλα θέατρα της γης
τόσες ναρκωμένες συνειδήσεις
διαβατήρια εξασφαλίζουν
για τις εξόδους της ζωής
Της φωτιάς τον άγριο χορό
στη σειρά της γης λαοί χορέψτε
για πολιτισμένους τρομοκράτες
που επικαλούνται το Θεό.