Είσαι ένα παιδί χαμένο
που σ’ αρέσουν οι ιστορίες
και δεν ξέρεις τι σημαίνει `'ξωτικό''.
Κι έχεις χάσει τη σκιά σου
κι είσαι όλο απορίες,
είσαι άτομο σχεδόν φανταστικό.
Είσαι η Άντζυ μου τα βράδια,
λες ωραία παραμύθια
για πριγκί[ισσες και δράκους και θεριά.
Είσαι η `Αντζυ που μπερδεύει
τ’ όνειρο με την αλήθεια
κι έχει ράψει τη χαμένη μου σκιά.
Είναι ωραία όταν μοιάζει
μ’ ένα όνειρο η αλήθεια,
είν’ ωραία κι έχει πλάκα η ζωή.
Είν’ ωραία να `χεις φίλους
που σου δίνουνε βοήθεια
και στα όνειρά σου δίνουν πνοή.