Λένε πως φταίει το πιοτό
Που η φωνή δεν βγαίνει
Μα σαν το κόψω και αυτό
Δε θα’χει τι να λέει
Άγιο μου τσιπουράκι
Σε γυάλινο κορμάκι
Ονειρομπερδεμένα
Και ψυχοτυλιγμένα
Καημούς παρηγοράτε
Τους έρωτες ξυπνάτε
Από ψυχή σ’άλλη ψυχή
Το βάσανο περνάει
Μα το ποτήρι αν σηκωθεί
Φίλους κι εχθρούς κερνάει
Κι όταν λιγάκι ζαλιστώ
Και κάπου τα μπερδεύω
Για ό,τι σας πω θα ορκιστώ
Στο γέλιο που πιστεύω