Η ώρα πήγε τρεις κι η νύχτα δεν περνάει
και άλλη αγκαλιά κοντά της σε κρατάει.
Καπνίζω τα βαριά τσιγάρα σου και πάλι
γιατί τη μοναξιά μου έχεις επιβάλλει.
Τέρμα τα ξενύχτια κι οι ψευτιές
θα `χω πια τις πόρτες μου κλειστές
δεν αντέχω άλλες προσβολές
κι ούτε θα πεθαίνω.
Τέρμα τα ξενύχτια κι οι ψευτιές
θα `χω πια τις πόρτες μου κλειστές
και θα πέφτω σ’ άλλες αγκαλιές
δε θα περιμένω.
Σ’ αγάπησα πολύ κι αυτό ήταν το λάθος
μονάχη δεν μπορώ πονάω κατά βάθος.
Μου φέρεσαι σκληρά κι εγώ στο επιτρέπω
κι ακόμα μου ζητάς πολλά να παραβλέπω.
Τέρμα τα ξενύχτια κι οι ψευτιές
θα `χω πια τις πόρτες μου κλειστές
δεν αντέχω άλλες προσβολές
κι ούτε θα πεθαίνω.
Τέρμα τα ξενύχτια κι οι ψευτιές
θα `χω πια τις πόρτες μου κλειστές
και θα πέφτω σ’ άλλες αγκαλιές
δε θα περιμένω.