Σ’έχασα μα ακόμα δε σε ξέχασα
γυρίζεις κάθε βράδυ στο μυαλό μου σαν σκιά
Έφταιξα με την καρδιά σου έπαιξα
με χίλιους τρόπους σ’έκανα να φύγεις μακριά
Έκλαψα και τη ψυχή μου στέρεψα
μηνύματα σου έγραψα μα απάντηση καμιά
σ’έψαξα στα όνειρά μου σ’έψαξα
μα όπου κι αν σε γύρεψα δεν είσαι πουθενά
Ξημερώνει κι είμαι μόνη
και η νύχτα που τελειώνει
τη μορφή σου φέρνει πάλι όπως παλιά
Μεσ’της μοναξιάς το γκρίζο
τ’όνομά σου συλλαβίζω
και τα βήματά σου ακούω στα σκαλιά
Μα είναι όλα παραισθήσεις
τώρα ζω με ψευδαισθήσεις
και κοιμάμαι με μια άδεια αγκαλιά