Με μια βαρκούλα χάρτινη με κάτασπρο πανάκι
καραβοκύρης γίνομαι σε γάργαρο ρυάκι
και πάω ταξιδάκι.
Αστράφτουνε τα βότσαλα στο διάφανο νερό
κι ανάμεσα στις καλαμιές τ`αγέρι δροσερό
τρελό στήνει χορό.
Κι αν το πανάκι μου βραχεί και το χαρτί του λιώσει,
εμένα το ταξίδι μου ποτέ δε θα τελειώσει.
Τα όνειρά μου για πανιά καινούρια θα ανοίξω
ώσπου με το απέραντο της θάλασσας να σμίξω.
Τα ρείκια και οι πλάτανοι πού πάω με ρωτάνε
κι από μακριά οι λυγαριές σαλεύουν και σκιρτάνε
σαν να με χαιρετάνε.
Το πέλαγο τ`αλαργινό κοντά του με καλεί
κι από την ακροποταμιά γλυκόλαλο πουλί
μου λέει .