Γεννήθηκα στην άκρη αυτού του κόσμου
στα μέρη που γεννιούνται οι σκιές,
μακριά απ’ τις κεντρικές τις συνοικίες
εκεί που δε θα βρεις αυτό που θες.
Θα δεις όμως γραμμένο το όνομά μου
στις πιο κρυφές αγάπες και πληγές
πουλήσαν την ψυχή μου κάποιο βράδυ
στις άγονες ψυχρές χωματερές.
Κι έβαλα φωτιές στις αγάπες και τους νόμους
και τώρα αν με θες να με ψάξεις
σ’ άλλους δρόμους, σ’ άλλους δρόμους.
Ουρλιάζουνε βιβλία εφημερίδες
και άσημοι πεθαίνουν ποιητές
πως μπόρεσες να πεις πως δεν τους είδες
και κράτησες τις πόρτες σου κλειστές.
Περπάτησα για ακόμα ένα βράδυ
στα μέρη που πλανιούνται οι σκιές,
με κέρασαν συμπόνοια δυο ζητιάνοι,
μ’ αγκάλιασαν του δρόμου οι καλλονές.
Κι έβαλα φωτιές στις αγάπες και τους νόμους
και τώρα αν με θες να με ψάξεις
σ’ άλλους δρόμους, σ’ άλλους δρόμους.
Στα πάρκα που πλανιέται η αδικία
και παίζουν με το θάνατο οι μορφές
αν έχεις πάει θα δεις μια κοινωνία
που σέρνεται απ’ τις κατραπακιές.
Κι έβαλα φωτιές στις αγάπες και τους νόμους
και τώρα αν με θες να με ψάξεις
σ’ άλλους δρόμους, σ’ άλλους δρόμους,
σ’ άλλους δρόμους, σ’ άλλους δρόμους, σ’ άλλους δρόμους.
Κοιμήθηκα και χτες κάτω στο χώμα
ξενοδοχείο τα αστέρια εκεί ψηλά
και εσύ που δεν κατάλαβες ακόμα
τα μάτια σου κρατάς πάντα κλειστά.