Πάλι περνώ από το στενό
που να ποντοριμάξει
που δεν επέρασεν κανείς
να μην αναστενάξει.
Βάρκα μου μπογια
βάρκα μου μπογιατισμένη
στο Μαρμά
στο Μαρμάρι αραγμένη.
Να πάω όρτσα πνίγομαι
σταβέντο δε γλιτώνω
μα να το ρίξω στη στεριά
και πάλι μετανιώνω.
Βάρκα μου μπογια
βάρκα μου μπογιατισμένη
στα καπό
στα καπόνια κρεμασμένη.
Πως να κατέβω στο γυαλό
και πως να μπω στη βάρκα
και πως ν’ αφήσω πίσω μου
βασιλικό στη γλάστρα.
Βάρκα μου μπογια
βάρκα μου μπογιατισμένη
στο Μαρμά
στο Μαρμάρι αραγμένη.
Θάλασσα τρώει τα ρούχα μου
κι αέρας τα μαλιά μου
και μια μικρή μελαχροινή
μου τρώει τα σωθικά μου.
Βάρκα μου μπογια
βάρκα μου μπογιατισμένη
στα καπό
στα καπόνα κρεμασμένη.
Για τα σένα παί
για τα σένα παίζουν τούτα
τα βιολιά
τα βιολιά και τα λαγούτα.