Αχ να ‘μουνα ‘κεί που γδύνεσαι και κάνεις τον σταυρό σου,
αχ να σήκωνα το πάπλωμα να ‘πεφτα στο πλευρό σου.
Αχ παρηγοριά το ‘χα κι αυτό το συχνοπέρασμα σου,
αχ κι αυτό μου το υστέρησες που να καεί η καρδιά σου.
Αχ γλέντα ‘τά κόρη γλέντα ‘τά κόρη τα δροσερά σου νιάτα,
αχ γιατί θα ‘ρθεί ένας καιρός που θα στα φάει η πλάκα.
Αχ όποιος τα χείλη σου φιλεί ζάχαρη πιπιλίζει,
αχ όποιος με ‘σένα κοιμηθεί τον ύπνο λαχταρίζει.