1.Bölüm(Dipnot)
şiir büyük bir icat boyna kadar hicran.
ölüme duyduğum bu aşkla eşitliğini bozdu hüsran.
manidar bi'telaffuzla kıyına yanaştım.
dalgalarına dayandım ve evine ulaştım.
kahve söylemez misin be adem?
içimde buzlar erimesin mi? anlamaz mısın be halden?
soldu kardelen,Eylül'ün 8'inden.
Aralık ortasından,tuttuğum o belinden.
pansumandayım bugün de kırık yürekle.
okyanuslar aşılabilir bir sandal bir kürekle.
kaç defa topum dönerdi ölüm dediği direkten.
ölüm,servis edilecek bir ara öğündü mönümde.
ölüm de sen de aynı cüzdan aynı cebimde.
ritme kaba bir ses tonuyla liriklerimi rendele.
çocukluğumsa sokaklarda dizlerimden aktı.
bazen gözyaşı,kimi zamansa bulantı!
Nakarat(Depar Aspova)
görüyorum aynı hataları,
bedeni paraya kolayca satanları,
yanmak zor değil,
sana kalmaz bu yollar...
2.Bölüm(Depar Aspova)
bu patlamadan sağ çıkarım birkaç tane sıyrıkla.
dokunduğun yer yara ve geçmişimde kıymıklar.
batar da acıtır ben susarım ses çıkarmam.
yeterince çığlık attım biraz gerek utanmam.
beni kurtarmaz artık ellerin bu fırtınadan.
baya bir sinirliyim adım aslen hırçın adam.
havam da baya boğuk duyan beni hasta sanar.
öhöhö, sırtıma yastık yaslasana.
topladığın tas tarakla birkaç tane fotoğraf.
şu kazağı da al götür,soğuktur o taraf.
namahrem dedik ama ağır oldu faturan.
süren biri olmayınca bağladın mı motora.
ve şimdi kapkaranlık zerre kadar ışık yok.
bu senin sınavın geri dönme gibi bir şık yok.
beni anlamıyorsan kesinlikle sağırsın.
anca beynin gibi dar olan o pantolona sığarsın!