Misschien de wind, de warme wind
En in de verte hondengeblaf
Terwijl jij sliep al die tijd
lag ik wakker, vroeg ik mij af
Wat is het wat mij gaande houdt
Geriefelijk en in zekere zin
Wat mij tevens voort laat spartelen
Als een zalm tegen de stroom in?
Tegen de geest van deze tijd
En die zich niet omschrijven laat
Maar wel dagelijks ons beïnvloedt
Alsof je aan de werkelijkheid
In trance voorbij gaat
lach maar, en als het zo leuk is
Dat het jouw oortjes kennelijk streelt
Mag ik ook weten wat er zo leuk is
Schetste ik dan geen somber beeld?
En wat heeft mij dan zo veranderd
Dat ik niet eens meer zeggen kan
Wat ze toch niet willen horen
En ja, daar droom ik wel eens van
Van een doolhof in een doolhof
Het juiste pad, zij het intuïtief
En lukt het me niet iemand te zeggen
Dat dit labyrint is wat het is
Een fuik, mijn lief
Wat ik zou willen? Dat de Messias kwam
En dat het niet zo warm was
Laten we buiten onder de sterren
Een luchtje scheppen op het terras
Zie je de melkweg?, en ongesluierd
Zo ontzagwekkend, kijk eens, ach
Er valt een ster, of niet?, nou ja
Ik wenste slechts een nieuwe dag
Maar wel met mooie sombere wolken
Waaruit het vrolijk plenzen zou
Dat zou mij denk ik doen herleven
En vleugels geven
Als ik zou weten wat ik wou