Soms krijg je van boven alle zegen,
Maar zit het beneden vierkant tegen.
Dan hou ik me liever op de vlakte,
Al is het beslist geen teken van zwakte.
Maar je hebt het gewoon te accepteren,
dus dan laat ik gewoon de tijd passeren.
En soms, zo nu en dan
Waait er zoiets
Waait er zoiets als vrede door mijn hart
ja, dat is een welkom intermezzo
Wanneer het mij benard
En ook al weet ik dat het nooit lang duren kan
Maar wat dan nog
Het spoort mij aan, ja, zo nu en dan
Dan waait er zoiets als vrede door mijn hart
Ja, dan ben ik zo intens gelukkig
En zeker niet verward, Dan voel ik mij
Alsof ik in het niets verdwijn
Zou dat mischien de zevende hemel kunnen zijn?
Dan waait er zoiets als vrede door mijn hart.
Hoewel ik denk wel is met angst en beven,
Hoe zal deze wereld overleven.
Al ben ik bepaalt niet pessimistisch,
Ik ben voor alles realistisch.
Ik volg de grote zaak nauwlettend,
En blijf afwachtend en oplettend.
En soms, Ja desondanks
Waait er zoiets
Waait er zoiets als vrede door mijn hart
Ja, je mag het noemen zo je wilt
Nonsens voor mijn part
Kan ik het helpen
Het is berustend voor mij althans
Dat, hoe de wind ook waait
Ja, dan nog, zo nu en dan,
Waait er zoiets als vrede door mijn hart
Ja, dan ben ik in de wolken al zijn die nog zo zwart
En dat beleef ik als een lichtpunt in mijn bestaan
En dat is voldoende
Wat er ook gebeurt, Al staat er een orkaan.
Dan waait er zoiets als vrede door mijn hart.