Είναι γνωστό, σχεδόν πάντα συμβαίνει
σε περιπτώσεις σαν κι αυτή,
να βγαίνει κάποιος στη σκηνή και να λέει
διάφορα για να συγκινεί.
Ω! μα εμείς όλα αυτά τα σνομπάρουμε λιγάκι
κι αντί για τίτλους που τίποτα δε λεν’
όλους εμάς σας παρουσιάζω,
απλά και σε χρόνο μηδέν.
Ο Μανώλης Σιδερίδης παίζει μπάσσο και σχόλιο ουδέν.
Δική του η απόφαση, δική του κι η ευθύνη,
δικά του όλα τελικά,
δικός του και ο τρόπος να μπορεί και να καταφέρνει
να κρατάει την ορχήστρα ρυθμικά.
Ο Νικολάκης Καπηλίδης παίζει ντραμς, τα σχόλια περιττά.
Αριστερά, στην άκρη, σοβαρός ως συνήθως κι αμίλητος ολοέν
ύφος, πόζα, πουκάμισο μπεζ, ενίοτε δε σικλαμέν,
είναι ο Τάκης Φαραζής που παίζει πιάνο και σχόλιο ουδέν,
ο Τάκης παίζει πιάνο και σχόλιο ουδέν.
Ήρθε στις πρόβες όπως ήρθε κι απόψε
με χίλια όργανα ηλεκτρικά
κι ένα ακκορντεόν να στολίζει και να παίζει
και να κάνει τα τραγούδια μαγικά,
είναι ο Γιώργος Γουρζουλίδης, τα σχόλια περιττά,
ο Γιώργος ο Γουρζουλίδης, τα σχόλια περιττά.
Κάλλιο να τον ντύνω παρά να τον ταΐζω,
θα μου στοιχίσει κομμάτι πιο φτηνά,
όμως είναι μεγάλος, πολύ μεγάλος ο παίχτης
κι εννοώ τον κιθαρίστα φυσικά,
τον Γιάννη Παπαζαχαριάκη, τα σχόλια περιττά,
τον Γιάννη Παπαζαχαριάκη, τα σχόλια περιττά.
Ιδού κι ένα στοιχείο λαϊκότατου ύφους, κατηγορούμενο για πολλά,
στα πιο παλιά βιβλία είχε πάντα μουστάκι
μα το βγάλαν από τα νέα Ελληνικά,
είναι ο Τζων Σινάνης, μπουζούκι, τα σχόλια περιττά.
Αλλά ιδού κι άλλο ένα γεγονός,
με συνουσία απ’ άκρου σ’ άκρον διαδοθέν,
ύφος, πόζα και για κάθε του σόλο,
βγαίνει έκτακτο ανακοινωθέν,
είναι ο Άκης Τουρκογιώργης, κιθάρα, και σχόλιο ουδέν.
Η φύση του οργάνου του τον έχει επηρεάσει
σε σημείο που οι άλλοι να τον βλέπουν και να λεν’
να ένα παιδάκι με ορμή και πάθος
στο όργανό του, λέει, αφιερωθέν,
ο Μιχαλάκης ο Βοριάς, βιολί, και σχόλιο ουδέν.
Δυο σεμνά λογάκια γι’ αυτό το κοριτσάκι
που `χει μαλλάκια κοντά,
όταν γνωριστήκαμε, ήτουνα μεγάλα
μα τα έκοψε στο δρόμο ξαφνικά,
είναι η Στέλλα η Χροναίου που τραγουδάει, τα σχόλια περιττά,
η Στέλλα η Χροναίου τραγουδάει, τα σχόλια περιττά.
Τρεις αδερφούλες, κι οι τρεις από σπίτι,
στην οδό Περιστάσεως μηδέν,
η μια, η πιο μεγάλη, παίζει άριστα πιάνο
κι η πιο μικρή μανεκέν,
αχ! κι η μεσαία, η Δήμητρα η Γαλάνη, και σχόλιο ουδέν,
η Δήμητρα η Γαλάνη, και σχόλιο ουδέν.
Με μια μικρή τσατσάρα κρυμμένη στην τσέπη,
το τι την κάνει δε μας αφορά,
κι η ευγένειά μου εμένα δε μου επιτρέπει
να εισέρχομαι σε τέτοια μυστικά,
ο Δημητράκης ο Μοτροπαραπάνος, τα σχόλια περιττά,
ο Δημητράκης ο Μοτροπάνος, τα σχόλια περιττά.
Και τώρα, τελειώνοντας μ’ αυτό το τραγουδάκι,
το συμπέρασμα που βγάζουμε είναι εν,
είμαστε οι πρώτοι μετά τους καλύτερους,
κύριοι, και σχόλιο ουδέν.