Τι να θυμηθώ για να ξεχαστώ
σούρα τον έφτιαξε ο Θεός τον Έλληνα,
σούρα στο ποτό.
Έχω μια καρδιά που όλο με πονά
δέθηκα κόμπο και μετά τον έλυνα
για να μην πνιγώ.
Κοίτα τι κάνανε, πώς μας ξεκάνανε.
Για ούζα πηγαίναμε
και φως χορταίναμε όλοι.
Μα όπως κι αν γίναμε αχώριστοι μείναμε
παρέα θα πίνουμε κι ας έχουμε μείνει πια μόνοι.
Πώς να σου το πω, ήτανε γραφτό
βρε, να μη βάλω εγώ μυαλό κι ας έπινα
για να λυτρωθώ.