Μια τρεχαντήρα κόκκινη
που τηνε λένε Ψαριανή
μου μάσησε τα γρόσια μου
σταμάτα Θε τη γλώσσα μου
Μπρος βάνει την προπέλα της
και μ’ αρχινάει την τρέλα της
τρέχει στα κύματα πηδά
αχ η καρδιά μου σπαρταρά
Σίφνο μου Τζια και Σέριφο
για σώστε με το έρημο
Σκύρο μου Σκιάθο Σκόπελο
για πέστε μου ποιο τ’ όφελο
Σήκωνει μια την άγκυρα
σαν τη φουστάνα η κυρά
και δυο τραβά για τα νησιά
Αιγαίο και Επτάνησα
Μόνη σηκώνει ε! κι έχω
το φλόκο της τον κόκκινο
κι ανάβει τα φανάρια της
στα σκοτεινά τα βράδια της