Δε φτάνει που με έριξες στα κύματα
με σπρώχνεις με μανία στο βυθό
και κόβεις της ανάγκης μου τα νήματα
για να μην έχω πού να κρατηθώ
Με βλέμματα και λόγια ακατάλληλα
απόψε με σκοτώνεις εν ψυχρώ
εκείνα τα φιλιά σου τα παράλληλα
εγώ να ξέρεις δε στα συγχωρώ
γι’αυτό καλύτερα που φεύγεις
εδώ αν μείνεις δεν ξεφεύγεις
απ’τον χειρότερό μας εαυτό
γι’αυτό μη’ρθείς ξανά εδώ
Αγάπη ήσουν δύσκολη και έπαθα
που μπήκα σ’ένα κόλπο σου τρελό
η λύτρωσή σου τώρα πια το έμαθα
πως είναι το δικό μου Βατερλό
Με βλέμματα και λόγια ακατάλληλα
απόψε με σκοτώνεις εν ψυχρώ
εκείνα τα φιλιά σου τα παράλληλα
εγώ να ξέρεις δε στα συγχωρώ
γι’αυτό καλύτερα που φεύγεις
εδώ αν μείνεις δεν ξεφεύγεις
απ’τον χειρότερό μας εαυτό
γι’αυτό μη’ρθείς ξανά εδώ