Φέρτε με καβαλάρη
τον πιο τρανό λυράρη
να παίξει στους αγέλαστους
για να ξεσηκωθούνε
μα κείνοι πάντα αγέλαστοι
κάποιον μοιρολογούνε
Αίμα και θάλασσα
μέσα στα δυο του μάτια
κι ένα κορμί κομμάτια
δεμένο στα σκοινιά
κατάρα στο φονιά
Φέρτε καλοκυράδες
φέρτε κρασί, μπρούσκο κρασί
με χίλιους μαστραπάδες
κρασί για τους αμέθυστους
να πιούνε να καούνε
μα κείνοι πάντα αμέθυστοι
κάποιον μοιρολογόυνε