Ένα κι ένα δυο
τα δυο μάτια σου
μου την κλέψαν τη χαρά μου
Τα χειλάκια σου
σακατέψανε την καρδιά μου
Ένα κι ένα δυο
τα δυο χέρια σου
στην ποδιά σου ρίξαν τ’ άστρα
Τα νυχτέρια μου
γίναν δάκρυα, ξελογιάστρα.
Να `ταν μόνο δυο
τα παράπονα
που με πνίξαν κι οι καημοί μου
Τόσο άπονα
δεν ανοίξανε την πληγή μου.