Η εκδρομή μου αρχίζει απ’ την Ομόνοια
Όσο μ’ αγαπάς θα ζω αιώνια
Μάιο μήνα έχω βρει το δρόμο μου
Να `ρθω να σε συναντήσω
Κάθε χρόνο μόλις μπει Απρίλιος
Σαν χωράφι μοιάζει όλη η υφήλιος
Παίρνω το δισάκι μου στον ώμο μου
Για να σε ξαναγαπήσω
Πάμε στα νησιά
Νύχτες μεσημέρια
Πάμε Κηφισιά
Πάμε και στ’ αστέρια
άσ’ τα όχι και τα μη
Μην κολλάς στα πρέπει
Η δικιά μας η εκδρομή
Όλα τα επιτρέπει
Κι όπως θα χαϊδεύεται ο Ιούνιος
Και στο φως θα καίγεται ο Ιούλιος
Θα εκραγεί η γης Δεκαπενταύγουστο
Μέσα στην καυτή αγκαλιά μας
Το κρασί που κάθε χρόνο το `πινες
Πριν οι παπαρούνες γίνουν κόκκινες
Θα χυθεί και φέτος μέσ’ τα χάδια μας
Θα μεθύσει τα φιλιά μας