Πατάω ξανά το γκάζι
παίρνω φόρα
ο κόσμος πάλι αλλάζει
εδώ και τώρα
κι εσύ μου λες "μην τρέχεις"
δεν θέλεις, δεν αντέχεις
να πάρουμε ξανά την κατηφόρα
Μα εγώ θέλω γκρεμούς
ανοιχτούς ουρανούς
κι όσο υπάρχει Θεός
επικίνδυνο φως
ανοιχτά τη στροφή
να ανασάνει η ψυχή
πάλι απ’ την αρχή
Εσένα σε τρομάζει
η αλήθεια
εγώ όμως δεν αντέχω
τη συνήθεια
ο θάνατος μου θα `ναι
να ζω για να θυμάμαι
μ’ έναν κρυφό καημό
βαθιά στα στήθια