Στον κόσμο τον παράξενο
ποτέ δε θα `βρεις άκρη,
οι άνθρωποι δεν πιάνονται,
χαμένο πάει το δάκρυ,
χαμένο πάει το δάκρυ.
Γέλα, γλέντα, πίνε, όλοι ζούμε μια φορά,
η ζωή δεν είναι να την πάρεις σοβαρά,
μέρα - νύχτα ζήσε, είν’ ωραίο ν’ αγαπάς,
επιβάτης είσαι και στο τέρμα σου θα πας.
Ποτέ, ποτέ, αγάπη μου,
δε θέλω να δακρύζεις,
απ’ της ζωής τα βάσανα,
πιο ακριβά αξίζεις,
πιο ακριβά αξίζεις.
Γέλα, γλέντα, πίνε, όλοι ζούμε μια φορά,
η ζωή δεν είναι να την πάρεις σοβαρά,
μέρα - νύχτα ζήσε, είν’ ωραίο ν’ αγαπάς,
επιβάτης είσαι και στο τέρμα σου θα πας.