Με προδώσαν οι φίλοι μου, μα να είσαι καλά
που σαν βράχος μου στάθηκες στην κάθε συμφορά
Μου κρατούσες το χέρι στα λασπόνερα
Βοήθα, Παναγιά μου, και μη χειρότερα
Αν δεν είχα και σένανε, τι θα ήμουν στη γη
Μπορεί αλήτης να ’μουνα, να ’χα καταστραφεί
Όπου ρίξω το βλέμμα μου, μόνο πόνο θα δω
και χιλιάδες παράπονα στον κόσμο αυτό
Και βουλιάζει η ζωή μας στα λασπόνερα
Βοήθα, Παναγιά μου, και μη χειρότερα