Σε ψάχνω στα τηλέφωνα
και στην παληά πλατεία,
μα όποιν φίλο μου ρωτώ
δηλώνει άγνοια γι’ αυτό
αχ, τι αχαριστεία.
Σε λάτερευα σαν το Θεό
με πέδευες σαν το Χριστό,
δεν έμαθες να αγαπάς,
ξέρεις μονάχα να γελάς
με φθόνο κι η ειρωνεία.
Σαν το στερνό τσιγάρο σου
μ’ έχεις παραπετάξει,
σέρτικη μάρκα προτιμάς
άλλο πακέτο κουβαλάς
κοίτα μη σε πειράξει.