Απ’ τα μάτια μου όπως τρέχει
το καυτό μου δάκρυ βρέχει την καρδιά.
Ο καημός μου δεν μ’ αφήνει
είσαι φλόγα που δεν σβήνει ξαφνικά.
Και λέω Χριστέ μου γιατί πονάω
αφού εκείνη που αγαπάω
μ’ άλλον κοιμάται φιλιά του μοιράζει
κι εγώ τη ζητάω μ’ αυτή δεν τη νοιάζει.
Τι να πω δεν με λυπάσαι
μες στο νου μου πάντα θα ‘σαι να πονώ.
Με τη λύπη ξημερώνω
με τον πόνο μαραζώνω και ριγώ.
Και λέω Χριστέ μου γιατί πονάω
αφού εκείνη που αγαπάω
μ’ άλλον κοιμάται φιλιά του μοιράζει
κι εγώ τη ζητάω μ’ αυτή δεν τη νοιάζει.