Ούτε βήμα δε μ’ αφήνεις
θες να `μαι εδώ παρών
να με καις να με τυλίγεις
κεκλυσμένων των θυρών
Μα οι αγάπες δεν αντέχουν
χειροπέδες κι ενοχές
απαράβατη αγάπη
θα με χάσεις και θα κλαις
Να μην σε νοιάζει
που θα πάω και τι θα κάνω
που θα πάω και τι θα κάνω
άμα θες να σ’ αγαπάω πάντα σαν Θεό
Να μην σε νοιάζει
που θα πάω και τι θα κάνω
που θα πάω και τι θα κάνω
άσε με να σ’ αγαπάω όπως ξέρω γω
Ούτε ώρα δε μ’ αφήνεις
ν’ ανασάνει η καρδιά
κι ο δεσμός μας έχει γίνει
σαν ισόβια δεσμά
Αισθανόμουνα δικός σου
μα κατάδικο με θες
απαράβατη αγάπη
θα με χάσεις και θα κλαις
Να μην σε νοιάζει
που θα πάω και τι θα κάνω
που θα πάω και τι θα κάνω
άμα θες να σ’ αγαπάω πάντα σαν Θεό
Να μην σε νοιάζει
που θα πάω και τι θα κάνω
που θα πάω και τι θα κάνω
άσε με να σ’ αγαπάω όπως ξέρω γω