Η νύχτα που ζω γεμάτη πελάτες κι αλκοόλ,
γεμάτη με νότες, με μπάρμαν επόπτες, καπνό.
Η νύχτα που ζω με πιάνο, φωνή,
κλείνω τα μάτια και κάνω ταξίδια
αν θέλεις έλα μαζί, μη ζούμε μόνο τα ίδια.
Μοιάζει με θαύμα να είμαι ψηλά,
να πετάω με όμορφους στίχους,
έτσι γεμίζω της ζωής τα κενά
και προσγειώνομαι μακριά από τοίχους.
Η νύχτα που ζω γεμάτη με μάτια που γδύνουν
μου δίνουν χαρτάκια, χτυπάν παλαμάκια, με κρίνουν.
Η νύχτα που ζω δεν νοιάζεται αν μου αρέσει
αρκεί να υπάρχω εδώ και να λυγίζω τη μέση.
Μοιάζει με θαύμα να είμαι ψηλά,
με το κορμί μου να είναι από κάτω,
εγώ ενώνω ουρανό και στεριά
όταν με βλέπεις να χορεύω στο πάλκο.
Έλα πάμε στο διάστημα,
έλα πάμε απόψε όπου θες
μακριά απ’ όλα τα άσχημα
που σε κάνουν συνέχεια να κλαις.