Από του Λίντιτσε τα μέρη
κίνησε αλητάκι αγέρι
Κι έχει ένα χλωμό φεγγάρι
που το νου μου πάει να πάρει
Μπρος στου Μπιρκενάου τη πύλη
τ’ ανταμώνουνε δυο φίλοι
Λεν τραγούδια περιπάτου
Του έρωτα και του θανάτου
Το αλητάκι έχει μεθύσει
Πάει σ’ ανατολή και δύση
Στους ξωμάχους χωρατεύει
Τα ρεμάλια τα χαϊδεύει
Στη Καισαριανή σαν φτάνει
Κόκκινο κρατά στεφάνι
Κι έχει ένα αργυρό φεγγάρι
Που το νου μου έχει πάρει