Παρηγοριά ζητούσα κάθε βράδυ
γυρίζοντας μονάχος στο σκοτάδι
που μ`άφησες χωρίς καμιά συμπόνια
αγάπες τόσες μου`ταζες αιώνια.
Να μη νομίσεις όμως πως με νοιάζει
κι αν μου βάζεις μες στην καρδιά μαράζι,
εσύ μια μέρα θα το μετανιώσεις
γι`αυτό το σφάλμα σου άπιστη θα λιώσεις.
Μα τότε θα`ν`αργά κακιά πλανεύτρα
και της καρδιάς μου άπονη και ψεύτρα
με μια άλλη`γω θε να γυρνώ τα βράδια
και συ θα μένεις μόνη δίχως χάδια.