Μαραίνεται η καρδούλα μου
από πικρό μαράζι
για κάποια ξαβεριώτισσα
που όλο καημούς μου βάζει
Βραδιοξημερώνομαι
πάντα στη γειτονιά της
να μ’ ανταμώσει δεν μπορεί
φοβάται τη μαμά της
Έλα και σου `χω κούκλα μου
βοτάνι να σου δώσω
να την κοιμήσεις μια βραδιά
να `ρθεις να σ’ ανταμώσω
Πόσες φορές θα σου το πω
με μια γλυκιά κιθάρα
πως έχω αγάπη στην καρδιά
για σε κρυφή λαχτάρα